Les Miserables (Sefiller) (2012)

Sefiller

İlk çekim haberlerinde Anne Hathaway’in saçlarını kısacık kestirmesiyle gündeme oturmuştu. Sonrasında oyuncu kadrosu dahil olmak üzere her daim odak noktası olmayı başardı. Müzikalleri sevmeyen biri olmama rağmen seyrettikten sonra aklımda iki düşünce belirdi: 1) Victor Hugo’nun kemikleri sızlamadı ve görse mutlu olurdu. 2) Herkesin bildiği bir roman, müzikalle ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi! Yönetmen koltuğunda Oscarlı Tom Hooper oturuyor. 158 dakikalık İngiltere yapımının senaryosu ise Alain Boublil ve Claude-Michel Schönberg’in aynı adlı müzikalinden William Nicholson, Alain Boublil tarafından uyarlanmıştır. Hugh Jackman, Russell Crowe, Anne Hathaway, Amanda Seyfried, Eddie Redmayne, Helena Bonham Carter güçlü oyuncu kadrosunun öne çıkan isimleridir. 1 Mart’ta Türkiye’de gösterime girecek dramanın bütçesi 61 milyon $’ken, hasılatı şimdiden 360 milyon $’a ulaşmıştır.

24601 numaralı mahkum Jean Valjean, sadece ekmek çaldığı için uzun yıllardır süren mahrumiyeti sonrası serbest bırakılır fakat müfettiş Javert onun tehlike arz ettiğini düşündüğü için peşini bırakmaz. Valjean’in tek derdi kendine yeni bir hayat kurmaktır. Fransız İhtilali’ne gebe ülkede ise hayat hiç kolay değildir.

12 haftada Güney Fransa’da çekilen projenin mekan, dekor, kostüm, makyaj tasarımları tek tek yazmaya, yorumlamaya değecek kadar başarıya ulaşmıştır. Döneme ve hikayeye göre en ince ayrıntısına kadar hazırlanan tasarımlar, filmden iki kat zevk almanızı sağlıyor. Her bir karaktere istinaden makyaj, saç, kostüm göz alıcı duruyor. Bu konuda öne çıkanlar elbette Anna Hathaway, Amanda Seyfried ve Helena Bonham Carter’dir. Hathaway’in harap kıyafetleri ve neredeyse kazınmış saçları, Carter’in karaktere uygun çılgın saç ve kıyafeti, Seyfried’in hanım hanımcık kostüm ve saçı farklı sosyal statüleri göstermektedir. Keza erkeklerde de aynı şey söz konusu. Kamera açıları, renk ve kontrast ayarları, ses tasarımı da diğer göze çarpan ayrıntılardır. Hani neredeyse Tom Hooper’ın en çok uğraştığı ve en iyi filmi diyeceğim. Öyle bir ekip var ki ortada; dönemi ve hikayeyi anlatmak uğruna olağanüstü set ayarlamışlar. Müzikalde daha çok kulağa hitap edilmesi tahmin edilirken görsellik bir sanat eseri gibi ince ince işlenmiş.

Projenin neredeyse tamamının müzikle iç içe olduğunu söylemekte fayda var. İzlediğim 5-6 müzikale oranla hayli yoğunluk söz konusu. Buna rağmen öykü uzamıyor, zaman kaybetmiyor. Aksine, karakterler hislerini müzikle daha belirginleştiriyorlar. İlk başta zorlandığımı kabul etsem de zamanla alıştım. Müzikale alışkın olmasanız dahi yarım saatlik bir süreden sonra sizi içine çekiyor. “I Dreamed a Dream” şarkısıyla zaten doruk noktasına çıkıyor ve orada kalıyor.

Rotten Tomatoes’tan 70, IMDB’den 7.9 almıştır. Pek çok Oscar adayına 90 civarı puan veren sitelerin Sefiller’e yaptığı cimriliğin açıklaması sanırım türünün müzikal olmasıdır. Tercih etmediğim tür olmasına rağmen olumlu eleştirileri fazlasıyla hak ediyor. Adaylıkları ve aldığı ödüllere bakınca pek de haksız sayılmam, değil mi?

Adaylık/Ödül:

Oscar: En iyi film, erkek oyuncu, yardımcı kadın oyuncu, özgün şarkı, kostüm, makyaj ve saç, ses kurgusu, yapım tasarımı

Altın Küre: En iyi müzikal/komedi filmi (kazandı), müzikal/komedi erkek oyuncu (kazandı), yardımcı kadın oyuncu (kazandı), özgün şarkı

Bafta: En iyi film, İngiliz filmi, erkek oyuncu, yardımcı kadın oyuncu (kazandı), sinematografi, kostüm, makyaj ve saç (kazandı), ses (kazandı), yapım tasarımı (kazandı)

Oyuncu kadrosuna baktığımızda hiç haz etmediğim Russell Crowe’un tok sesi müzikale yakışıyor. Zaten kariyerine müzikal tiyatroda başladığı için tecrübesini konuşturuyor. Hugh Jackman’in inanılmaz performansı, şimdiye kadar oynadığı karakter ve türlerin içinde en doyurucuların başında geldiğine inanıyorum. Tüm adaylıkları fazlasıyla hak ediyor. Filmin çekim aşamasında Anne Hathaway’in güzelim saçlarını heba etmesi bana çok gereksiz gelmişti. Filmi seyrettikten sonra tüm olumsuz düşüncelerimi kafadan sildim. Fantine karakteri için 11 kilo vermesi ve saçlarını kısacık kestirmesi gerçekten gerekiyormuş. Romantik komedi türüne yoğunlaşan biriyken ilk kez “Rachel Getting Married” filmiyle beni şaşırtmıştı. Sefiller ile de artık her türde her karakteri canlandırabileceğine emin oldum. Oscar’da en iyi yardımcı kadın oyuncu ödülünü de kazanması gerektiğine sonuna kadar inanıyorum. Projede beğenmediğim tek isim kanımın kaynayamadığı Amanda Seyfried oldu. Güzelliği dönem filmine hayli uygun olsa da karakterle çok bütünleşememiş. Gene de bu filmle birlikte kariyerinde büyük bir adım attığı aşikar.