Anna Karenina (2012)

Sinemanın vazgeçilmez kaynaklarından Anna Karenina, tekrardan beyazperdede hayat buluyor. Artık dönem filmlerinin demirbaşı sayılan Keira Knightley, ne zaman pes edecek acaba? 28 Aralık’ta Türkiye’de gösterime giren tarihi dramın yönetmen koltuğunda Joe Wright oturmaktadır. Wright, Knightley’le “Atonement” ve “Pride & Prejudice” filmlerinde çalışmıştı. Vazgeçilmez ikili yolunda hızla ilerliyorlar. Tolstoy’un romanını bu kez Oscarlı Tom Stoppard uyarlamıştır. 130 dakikalık İngiltere yapımında Knightley’e Jude Law, Aaron Taylor-Johnson, Kelly Macdonald, Alicia Vikander eşlik ediyorlar. Bütçesi 31 milyon Euro olan projenin hasılatı şimdilik 43 milyon $’dır.

Eşi Rus siyasetinin önde gelen isimlerinden olan Anna Karenina, St. Petersburg’un yüksek sosyetesinde boy göstermektedir. Moskova’da yaşayan erkek kardeşi Oblonsky, eşi Dolly’le aralarını düzeltmesi için Anna’yı çağırır. Yolda genç subay Vronsky ile tanışır. Moskova’da da sık sık karşılaşan bu ikili, aralarındaki çekimden kaçamazlar. Anna’nın eşi durumu öğrenmesine rağmen çift geri adım atmaz. Haliyle işler iyice çıkılmaz hal alır.

Çok kez farklı sanat dallarıyla karşınıza çıkan bir öyküyü tekrar sinemada seyretmek pek heyecan uyandırmıyor. Açıkçası Oscar adayı olmasaydı seyretmeyi düşünmüyordum. Zira çok sevmeme rağmen, Keira Knightley’i dönem projelerinde görmek artık zevk vermiyor. Bu olumsuz düşüncem ne onun yeteneğiyle ilgili, ne de filmle ilgili. Sadece yenilik, farklılık bekliyor bu gözler. Tolstoy’un düşüncelerini, eleştirilerini, kimlere, hangi sınıflara gönderme yaptığıyla ilgili sıfırdan cümleler kurmak biraz gereksiz geliyor. Büyük olasılıkla ya okumuşsunuzdur ya da seyretmişsinizdir. Uyarlanan senaryoyla ilgili söylenecek şeyler ise  olumlu. Anna Karenina tüm karakterleri silip süpürerek en öne geçiyor. Yaşadığı aşk, çektiği ıstırap kurduğu cümlelerde harika aktarılıyor. Bununla birlikte, yan karakterler de aynı derecede etkin görünüyor. Doyurucu diyaloglar sürenin uzunluğuna biraz yardım ediyor.

Filmde çoğu seyirciyi mutlu eden tek yön elbette kostüm ve dekordur. İlk karesinden hemen hemen sonuna kadar tiyatro dekorlarıyla süslenmesi, sahne geçişlerinin de dekor değişimiyle gösterilişi hayli keyifliydi. Oyuncular dekoru değiştirirken izleyenin de heyecanlandığı aşikar. Projenin bu yanını çok beğendim. Anna Karenina’ya bambaşka boyut kazandırarak Joe Wright büyük başarı sağlıyor. Kostüm ve özellikle takılar göz kamaştırıcıydı. Çekimler esnasında Keira Knightley’in taktığı kolyeler ve küpeler ilgi odağı olmuştu.

IMDB’den 7, Rotten Tomates’tan 62 puan alan projeye gelen eleştiriler, etkileyici oyuncular, filmin kurgusu ve yıllardır dillere destan olan senaryosu hatrına vasat üstüdür. İlk yarı ile ikinci yarı ayrımı çok keskin olduğu ve konuyu tekrar tekrar izlediğim için beni çok cezbetmedi. Kostüm ve dekor aklımda kalan tek detaylardır. En iyi müzik, görüntü yönetmeni, yapım tasarımı, kostüm dallarında Oscar adayıdır. En iyi film, müzik, kostüm, makyaj ve saç tasarımı, sinematografi, yapım tasarımı Bafta adaylıklarıyla da heyecanla kazanmayı beklemektedir.

Oyunculara gelince, Knightley’le ilgili fazla söze gerek yok. Karakteri özümseyerek canlandırıyor. Mimikleri, konuşmaları hayli gerçekçi ve doğal. Gözleri ayırmak imkansız. Gene de başka türlere ağırlık vermeli artık. Kont Vronsky rolündeki 1990 İngiltere doğumlu genç oyuncu Aaron Perry Johnson ise beklenilenden daha kabiliyetli çıktı. En son “Albert Nobbs” ve “Savages”ta dikkat çeken oyuncu, buradaki performansıyla birkaç basamak birden çıkış yaptı. “A Royal Affair”deki becerisini beğenemediğim Alicia Vikander ise buradaki yan rolüyle daha doyurucu görünüyor. Jude Law, çok başarılı bir karaktere bürünse de hayli arka planda kalmış hissi uyandırdı. Gene de kadronun içinde yer alması filme büyük katkı sağlıyor.