The Jacket (2005)

Çıldırış

Adrien Brody deyince aklınıza hangi film geliyor? Bu soruya çoğunuz sanırım “The Pianist” diyeceksiniz. Lakin benim aklıma direk The Jacket geliyor. İlk izlediğimde beni dehşete düşüren, ikinci izlediğimde ise detaylarını inceleyerek daha da kendine bağlayan psikolojik gerilim türündeki filmi kaçırmamanızı öneririm; tabi bu türü seviyorsanız. Yönetmen koltuğunda John Maybury’nin oturduğu, senaryosunu Massy Tadjedin’in kaleme aldığı 103 dakikalık ABD yapımının baş rollerinde Adrien Brody, Keira Knightley, Kris Kristofferson, Jennifer Jason Leigh, Kelly Lynch, Daniel Craig yer alıyorlar. Fantastik türüne de göz kırpan projenin bütçesi 28.5 milyon $ açıklanırken hasılat pek mutlu edecek tutarda değil: 21 milyon $.

Jack Starks, Körfez Savaşı’nda başından aldığı çok ciddi bir darbeye rağmen mucizevi şekilde kurtulur. Lakin hafıza kaybı sorunları nedeniyle savaştan alınır. Dönüş yolunda bir polis memurunu öldürmekten suçlanır ve 1992’de akıl hastanesine kapatılır. Burada bir doktorun bilinmeyen deneylerine kobay olur ve kimse kılını kıpırdatmaz. Ta ki geçmişle geleceğin arasında bağlantı kurana kadar!

Ünlü İngiliz müzisyen Brian Eno, müzik çalışmalarını ele alıyor. Psikolojik gerilime göre oldukça başarılı albüm çıkardığı şüphesiz. Bu aralar üst üste geçmişle geleceği birbirine bağlayan filmler izliyorum. Denk gelse de artık arada cidden bağlantı olduğuna inanmaya başlayacağım (bakınız: "Cafe de Flore"). Senaryosu başta biraz zorlasa da zamanla kendine çekiyor. Görüntü ve ses teknolojisi gerilimi daha arttırıyor. Jack karakterinin o stresini, korkusunu yüreğinizde hissediyorsunuz. Hele kapalı kaldığı mekanlarda benim dahi ruhum daralıyor. Düşüncesi bile kötüyken yaşamak nasıldır, bilmiyorum. Hani filmlerde her zaman senaryo ve yönetmenlik aynı anda başarılı olmayabiliyor. Fakat bu filmde senaryo ve kamera birbirini tamamlıyor. İkisi bir arada filmin çıtasını yükseltiyor. Mekan, dekor, kostüm tasarımları karamsarlığa daha çok sürüklüyor. Filmde mutluluk aramayın. Yönetmenin, senaristin hedefi bu değil. Siz Jack ile aynı şeyleri hissedin yeter. Yani yazacağım şu ki; film içinizi açmayacak. Aksine o heyecanın içinde strese, sıkıntıya sokacak. Ama film bittiğinde sıkı bir sinemaseverseniz “Vay be!” diyebilirsiniz.

IMDB’den 7, Metacritic’ten 44, Rotten Tomatoes’tan da 44 alan filme gelen yorumlar iç güveysinden hallicedir. Olumsuz eleştirilerin hedef noktası konunun daha önce de ele alınmasıdır. Yani daha yeni senaryolar, konular bekleyen sinemaseverler filmin puanını böyle düşürüyorlar. 2000li yılların zaman yolculuğu türlerinde ayakları yere basanlardan olduğunu kabul etmek niye bu kadar zor ki?

Filmdeki Keira Knightley ismine aldanmayın. Filmi ilk izlediğimde elbette Keira’yı takip etmiyordum. Zaten bu filmdeki performansı ile pek hayranlık duyulacak bir şey görmek güç. 2005’ten beri epeyce yol kat ettiğini bu filmden sonra çok daha iyi anlayabilirsiniz. Peki Adrien Brody? Gözlerine kurban olduğum! Adamın bakışları, nefes alışı, gözlerinden akan yaş bile beni her defasında koltuğa kilitliyor. “Wrecked” filminde içimden güzel (!) laflar söylememe sebep olsa da Adrien Brody asla vazgeçmeyeceğim aktörlerin içinde yer alıyor. İzlediğim 10 filmi de bunun bir ispatı sanırım.

Not: Her zaman film isimlerinin Türkçe’ye çevrilişine kızan biri olarak sevdiğim nadir çevirilerden biridir Çıldırış! Daha güzeli olamazdı!