11'e 10 Kala (2009)

Adını daha önce duymamış olmama rağmen Nejat İşler’i görünce seyretmeye karar verdiğim 11’e 10 Kala, ilginç ve sade konusuyla dikkat çekiyor. Eylül 2009’da gösterime giren 100 dakikalık dramın yönetmenliğini ve senaristliğini Pelin Esmer üstleniyor. Film, kısa filmleri ve belgesellerle tanınan Pelin Esmer’in ilk uzun metrajlı projesidir. Nejat İşler, Mithat Esmer ve Tayanç Ayaydın da baş rolleri paylaşıyorlar.

Emekli memur Mithat Bey, epey eski olan Emniyet Apartmanı’nda oturmaktadır. Büyük tutkusu koleksiyonculuk nedeniyle yalnız kalmıştır. Apartmanın kapıcısı Ali ile tek ortak yanları vardır: Deprem korkusuyla apartmanı yıktırmak isteyen diğer sakinleri vazgeçirme çabası. Biri bu yaşlı haliyle evinden, diğeri genç yaşında işinden olacaktır. Bu hedefle başlayan ilişkileri zamanla birbirlerinin kaderi olur.

Aslında yurt dışında pek çok ödüle layık görülen film, Türk seyircisine yeteri kadar aktarılamadı diye düşünüyorum. 15. Nürnberg Türk-Alman Festivali’nde, en iyi film ve sinema yazarları ödüllerini; İstanbul Film Festivali’nde jüri özel ödülünü; 16. Uluslararası Altın Koza Film Festivali’nde ise en iyi senaryo ve en iyi film ödüllerini almıştır.

Senarist ve yönetmen Pelin Esmer’in amcasının hayatından uyarlanarak seyrettiğimiz filmin baş rolündeki Mithat Esmer, kendini oynuyor. Bu yüzden pek sıkıntı çektiği söylenemez. Yalnız ufak bir sorun var: Mithat Esmer oyuncu değil ve bunu ne yazık ki çok net anlıyoruz. Hatta zaman zaman sıkılmamıza sebep olabiliyor. Yaşlılığın da etkisiyle repliklerde kopukluklar yaşanıyor. Pelin Esmer sanırım doğallığı bozmamak adına bu gibi sahneleri yeniden çekmek istememiş. Bir yanım doğru bir karar dese de diğer yanım (daha doğrusu seyirci yanım) bu durumdan pek memnun kalmıyor. Neyse ki Adem rolündeki Nejat İşler güzel bir performans sergiliyor da bu aksaklıkları görmemezlikten gelebiliyoruz. Aslında Adem karakteri pek çok dizi ve filmlerdeki kapıcı karakterini birebir yansıtmıyor. Konuşması, duruşu biraz daha şehirli havası estiriyor (memleketlim diye övmüyorum, gerçekçiyim sadece J ). Tabi şehirli havasını almışken çakallığı da elinden bırakmıyor ya neyse. Karakter detaylandırmalarında bu sefer performansların ön planda olduğu bellidir. Aslında olay Mithat Bey’in çevresinde geçse de anlattıkları kitap okur gibi geldiği için detaylandırmadan pek faydalanamıyor. Diğer yandan, Adem karakteri az konuşarak kendini seyirciye daha çok bağlayabiliyor. Ayrıca unutmadan belirtmek isterim ki her ne kadar bir iki tane kadın karakter olsa da film erkek karakter yoğunluğunda geçiyor. Acaba lokantacı kadın karakter üstünde az biraz daha durulsa bir renk gelir miydi, bilemem.

Mekan, dekor, kostüm tasarımlarına bakacak olursak; dikkat çekicidir. Belki de şimdiye kadar bu kadar sıkı bir koleksiyoncu evi görmediğim için dikkatimi çekti. DVD arşivim var diye hava atarken baktım ki ben daha adım bile atamamışım! Aslında ev hem şaşırtıcı hem de bakımsızlıktan ürkütücü görünüyor. Biraz da bakış açısına bağlı sanırım.

Filmi ne beğendiğimi belirtebilirim, ne de beğenmediğimi. Artı eksilerini spoiler vermeden az az yazdım fakat işin içinden ben de tam çıkamadım. Gene de şunu unutmamak lazım: Pelin Esmer’in ilk uzun metraj filmi. Buna rağmen bu kadar ödül alıyorsa ve Nejat İşler başta olmak üzere bilinen oyuncuları kadroya dahil edebiliyorsa devamı katlana katlana gelecektir. Bir de hiçbir koleksiyoncunun hayatını izlemiş miydiniz? Ben izlediğimi, hatta okuduğumu bile hatırlamıyorum. Konu aslında çok ilginç; merak uyandırıyor. Sadece anlatım az biraz sade geliyor ve dikkat dağılabiliyor; o kadar.